Leven is verliezen

Wil je de diepte in aangaande het thema rouw?

Verlies is geen uitzondering in ons bestaan, het is ons bestaan. Wie leeft, verliest telkens, in kleine scheurtjes of grote breuken. Toch zijn we ons zelden bewust van de subtiele manier waarop verlies zich verweeft met ons dagelijks leven. We denken bij rouw vaak aan de dood, de ultieme oversteek.

Maar er zijn zoveel vormen van sterven die geen einde zijn, maar wel een kras op de ziel geven: het verlies van een baan, het uiteenvallen van een relatie, het wegvallen van gezondheid, dromen, zekerheden, een toekomstbeeld.

Deze ‘levende verliezen’ laten sporen na. Ze nestelen zich in ons lichaam, onze geest, ons hart en ziel. Wanneer we overweldigd raken door het leven, schuilt daar vaak onuitgesproken rouw onder. Burn-out, depressie, angst: het zijn niet zelden uitingen van verlies dat nooit herkend of erkend is.

We dragen allemaal een onzichtbare keten van verliezen met ons mee. Sommigen zijn van onszelf, anderen dragen we uit liefde voor het systeem waar we uit voortkomen: onze familie, onze voorouders, onze cultuur.